กระเทียม ( Garlic)

ชื่อวิทยาศาตร์ Allium sativum Linn.1

ชื่ออังกฤษ Garlic1

ชื่อท้องถิ่น กระเทียม จีน (ทั่วไป); กระเทียมขาว หอมขาว (อุดรธานี); เทียม หัวเทียม (Peninsular); ปะเซ้วา (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน); หอมเทียม (ภาคเหนือ)1

ลักษณะของพืช เป็นไม้ล้มลุก สูง 30-45 ซม. มีหัวอยู่ใต้ดิน ประกอบด้วยหัวเล็กหลายหัว ขนาดยาว 1-4 ซม. อยู่รวมกัน มีเปลือกนอกสีขาวหุ้มอยู่ 2-3 ชั้น ใบแบนแคบปลายแหลม ยาว 30-45 ซม. ดอกออกเป็นกลุ่ม ลักษณะกลม ประกอบด้วยดอกหลายดอก มีกาบหุ้มเป็นจะงอยยาว กลีบดอกมี 6 กลีบ ยาวแหลมสีขาวแต้มสีม่วง ก้านดอกยาว2

ส่วนที่ใช้ทำยา หัวแก่2 หัวหรือกลีบ3

สรรพคุณและวิธีใช้

1. แก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ และปวดท้อง
- ใช้กลีบปอกเปลือก รับประทานดิบๆ ครั้งละประมาณ 5 กลีบ (2 กรัม)

2. รักษาโรคผิวหนัง (ชนิดเกลื้อน)
- ฝานกลีบกระเทียมแล้วนำมาถูบ่อยๆ บริเวณที่มีรอยโรค3
ผลิตภัณฑ์ กระเทียมสกัดแคปซูลจากสารจากสารสกัดกระเทียม สรรพคุณ ลดระดบโคเลสเตอรอลในกระแสเลือด

ที่มา
1. เต็ม สมิตินันทน์ "ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย (ชื่อพฤกษศาสตร์-ชื่อพื้นเมือง)" พิมพ์ที่ หจก. ฟันนี่พับบลิชชิ่ง กรุงเทพฯ 2523 หน้า 15.
2. บุศบรรณ ณ. สงขลา "สมุนไพรไทย ตอนที่ 1" พิมพ์ที่ หจก. ฟันนี่ พับบลิชชิ่ง กรุงเทพฯ 2525 หน้า 42-44.
3. ดรุณ เพ็ชรพลาย และคณะ " สมุนไพรพื้นบ้านฉบับรวม ".พิมพ์ที่ ห้างหุ้นส่วนจำกัด รุ่งเรืองสาส์นการพิมพ์ กรุงเทพฯ 2541 หน้า 8-9.
4. Norman R. Farnsworth et al. "Thai Medicinal Plants" Prachachon Co., Ltd. Bangkok, 1992 p. 10-34.(รูปภาพ)